هیکل من!

این روزا هیکلم تا حدی برگشته به حالت قبل از بارداری. خوشحالم! 

در واقع اون اندامی که از هر طرف یه تیکه اضافه زده بود بیرون و تمام لباس های دوست داشتنی قبل براش تنگ بود خیلی نا امید کننده بود... الان هم کاملا برنگشتم ولی خب خیلی بهبود پیدا کردم. می دونم که در بهترین حالت هم همون قبلی نمی شم، استخوان بندی تغییر می کنه، فرم عضله کاملا تغییر می کنه و برای کسی که اهل ورزش نیست، این کاملا اجتناب ناپذیره.

چیزی که باعث شد سر این 7ماه بهتر بشم، این بود که هم شیر خودم رو به بچه می دم، هم حجم غذام نسبت به ماه های اول بعد از زایمان کمتر شده و فعالیتم بیشتر... 

پسرکم این روزا حافظه بسیار کوتاهش کمی بلندتر شده!! قبلا وقتی به سمت چیزی حرکت می کرد یا می خواستش با دور شدن از محل یادش می رفت، ولی امروز وقتی خواستم جاروبرقی رو از دیدش خارج کنم و بگذارم توی انبار دیدم براش بهانه می گیره! 

ضمنا چند روزیه که موقعی که منو می بینه و می خواد بیاد بغلم می گه: اومّا! انگار داشتن همسایه عرب روی زبان بچه م تاثیر گذاشته:دی  به باباش هم می گه با-بّا.

خیلی شیرین شده ماشالله. به لطف و حرکت و بازی آدمای دور و بر با یک خنده بسیار بزرگ پاسخ می ده وای قربونش برم من.