ویتامین آ&د

از دیروز پسرکم صداهای جدید از خودش ساطع می کنه، بَبَبَب مَمَمَم ددددد... و یه خنده های ماهههههه که دل آدم غنج می ره و و بینی و صورتش رو جمع می کنه و با بینیش نفس می ده بیرون و صدا درست می کنه و می خنده مثلا... شیرین شده حسابی. خدایا حفظش کن از شر و بلا...

تقریبا بیش از یک ماه بود که دچار یبوست بود، سه چهار روز یک بار شکمش کار می کرد و واقعا عذاب می کشید، عصبی بود، ناراحت بود... تا اینکه دوباره شروع کردم به دادن قطره آ د و همین طور چون سوپ و غذاش رو درست نمی خورد بیسکوییت مادر له کرده بهش دادم که شدیدا دوست داشت و استقبال می کرد، حالا خدا رو شکر از سه چهار روز پیش که این کارا رو شروع کردم، شکمش خوب شده. خدایا شکر.

قضیه قطره ویتامین آ د هم این بود که باید از ماه اول به بعد می خورد، ولی من یه مدت کوتاه دادم و قطع کردم حدودا تا سه چهار ماهگی، چون همیشه خلط داشت و سینه ش پر بود و هر چی می خورد شروع می کرد به سرفه ی شدید. شدید هاا. به قدری شدید که احساس می کردم الان خفه می شه، یا فکر می کردم شاید پریده توی نای ش. قطره مولتی ویتامین که هیچ، نساخت، آ د هم که می دادم به خاطر غلظت و چربیش به این مصیبت سرفه دچار می شدم. این شد که قطعش کردم... از طرفی از بدو تولد کمی انحنای پاهاش نگرانم کرده بود، دکتر توی بیمارستان گفت طبیعیه، مطالعه هم کردم نوشته بود تا دو سالگی این حالت ممکنه حتی تشدید هم بشه طبیعیه ولی از طرفی هم ممکنه از کمبود ویتامین دی باشه. خاله سیما و عمه لیلا بهم تذکر دادن که نکنه کمبود ویتامین داشته باشه مراقب باش! این شد که من دوباره ویتامین رو از سر گرفتم و خدا رو شکر این دفعه بهتر می خوره... امیدوارم انحنا هم به زودی برطرف بشه، در هر حال این سری که رفتم دکتر باید باهاش در میون بگذارم. امان از دست دکترا که نه چندان اهمیت می دن به چیزی نه جدی می گیرن خیلی چیزا رو...