گام هات مطمئن، قدم هات خیر...

دیشب 19 آبان حسین قدم های بیشتری برداشت، یک بار توی هال کنار مبل چهار-پنج قدم، یه بار پشت سر مامان و در حال بهانه گرفتن چهار- پنج قدم و یک بار هم توی اتاق مامان جون بعد از اینکه کلی سر پا ایستاده بود چند قدم آروم و قشنگ برداشت دلم ضعف می رفت براش.

پسرکم گام هات همیشه مطمئن، و قدم هات خیر انشااله. روی زمین کربلا راه بری مامان.

الان پسرک 6 تا دندون داره. خیلی شیطون و پر جنب و جوش شده دقیقه ای نمی شه ازش غافل شد و ماشااله خیلی خوش رو و خنده رو، نیشش رو که باز می کنه، یا خودشو که موش می کنه، یا بوس که می کنه، فوت که می کنه، دلم می خواد بخورمش پسر قشنگ و نازم رو با اون پاها و دستای تپلکش.

بوس کردن رو خاله شیرین بهش یاد داده، از دو لباش رو جمع می کنه و بوس می کنه، مهر و قرآن و کتاب ها رو هم لباش رو می گذاره و بوس می کنه!

خدا رو هزار بار شکر می کنم از داشتنش، از سالم داشتنش.